Het kwam vandaag zo uit dat ik vrij was de hele dag en aangezien het weer veranderd is ten opzichte van het weekend beloofde dat nogal wat. Zoals tegenwoordig gebruikelijk begin ik in de Crezéepolder met tellen. Het weer is prima met veel bewolking, maar het blijft gelukkig droog. In de drie uur dat ik sta vliegt het gelukkig leuk met de hoogste aantallen voor boeren-, huiszwaluwen en graspiepers. Verder zijn het de groepen slobeenden, smienten en pijlstaarten die het leuk maken, samen met de steltlopers. Al snel blijkt er namelijk een steenloper in de polder ter plaatse te zitten, die om half 10
roepend wegvliegt, maar ook komt er nog een groepje bonte strandlopers met daarin een kleine strandloper door de polder gevlogen. Een nieuwe telpostsoort! Verder nog wat bontbekplevieren, goudplevieren, drie zwarte ruiters, een bosruiter, bijna honderd watersnippen en een groenpootruiter. Ook de 379 aalscholvers zijn nog wel het noemen waard, net als een groepje blauwe reigers, twee gierzwaluwen en een duo kleine zilverreigers. Een leuke telling! Zie voor de totalen
hier.
 |
| Aalscholvers |
De polder fiets ik hierna nog rond, wat nog een groepje bonte strandlopers en een zwarte ruiter oplevert. Verder is het toch wel rustig met de gebruikelijke geelpootmeeuw, zomertaling en een tweetal tapuiten.
 |
| Zwarte ruiter |
Na thuis gegeten te hebben besluit ik toch nog maar even op pad te gaan om het nodigen te checken. In Polder Sandelingen is het rustig, wel zie ik nog een sprinkhaanzanger, maar daar blijft het bij. De andere kant van de snelweg, bij het dierenpensioen, is nog veel saaier. Dit kleine hoekje heeft één keer twee draaihalzen opgeleverd, later nooit meer, maar we blijven het checken, je weet het immers nooit.
In het Waalbos is het hierna in eerste instantie ook rustig in het ruige stuk, dus ik besluit de nieuwe plasjes nog maar even te checken. Je weet het immer niet, een grauwe franjepoot zou natuurlijk zomaar kunnen... Als ik aankom zie ik dat het waterpeil een flink stuk omlaag is gegooid en er overal riet is aangeplant. Licht geïrriteerd, want broedende steltkluten kunnen we zo volgend jaar wel vergeten, richt ik mijn kijker op een waterhoen die op het randje staat. Gewoon een waterhoen, maar uit gewoonte ga ik nog even de rest van het randje af. Plotseling loopt er toch wat in mijn beeld, huh, een kleinst waterhoen! Dat het om deze soort gaat is gelijk duidelijk, want hij loopt rustig te foerageren en alle details zijn goed te zien. Open-en-bloot loopt hij langs 't rietkraagje, dus nu is de kunst om snel een foto te maken. Het is immers de eerste voor IJsselmonde!
Voor mij staat echter nog een andere rietkraag waar ik dus overheen moet fotograferen. Ik doe het maar gewoon snel uit de hand, als het maar genoeg is...
 |
| Magere bewijsplaatjes van de kleinst waterhoen |
Hierna bel ik de waarneming snel door naar Laurens van der Padt die de waarneming binnen de IJsselmondse vogelaars verspreid. De vogel is echter weer verdwenen, dus nu heb ik de tijd om m'n telescoop op te zetten, want betere plaatjes moeten er toch nog wel komen... Na zo'n twintig minuten arriveert Hans Bossenbroek als eerste en dan is de vogel ook gelijk weer in beeld. Exact hetzelfde, foeragerend langs het randje en hij lijkt zich totaal niet aan ons te storen. Wat een vogel en wat een waarneming! Alleen in 2009 in de Groene Jonker zag ik een kleinst waterhoen, dus het is sowieso wel even geleden dat ik er op deze manier eentje heb gezien.
 |
| Kleinst waterhoen |
De vogel verdwijnt ook nu weer snel uit zicht, want hij lijkt rondjes te lopen op het eilandje dat vol staat met riet. Voor de aanstormende vogelaars is het dus gewoon geduld hebben voor hij zich weer vertoont. Dat doet hij gelukkig ook weer als we met 25 man staan, genieten! Wat betreft de documentatie zit het nu wel snor. Dit zijn natuurlijk wel de mooiste ontdekkingen, lekker onverwachte soorten die zich dan zo laten zien! Super!
 |
| Bezoek |
 |
| Kleinst waterhoen |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten