Weer eens wat anders: ringen in het Doove Gat

In de Krimpenerwaard, bij het Doove Gat, wordt ook elk najaar van juli tot september geringd. Deze locaties ligt in een rietgebied, waardoor de vangsten hier vooral uit rietsoorten bestaat. Elk jaar wordt er zo bijvoorbeeld wel een waterrietzanger gevangen maar ook soorten als gele kwikstaart en paapje zijn niet uitzonderlijk. Vanochtend wordt er ook weer geringd door Morrison Pot en kom ik een keertje langs. Weer eens wat anders dan het duin...

Het is een prachtige ochtend en bij aankomst staan de netten in het drassige gebied al opgesteld. In een honderd jaar oude rietkraag, bovenop een dik veenpakket, staan de meeste netten. Tijdens een rondje lopen door het gebied komen we een prachtige porseleinhoen tegen, gaaf! Een rallenkooi is aanwezig, dus wellicht gaat het nog wel lukken om er eentje te vangen! In het eerste rondje is dat niet het geval, maar wel hangen er flink wat rietzangers, kleine karekieten en een bosrietzanger in het net. Altijd leuk.

Bosrietzangers hebben gele tenen...

In het tweede rondje zien we bij het passeren van de rallenkooi dat er wat in zit: een porseleinhoen! Toch gelukt dus om een exemplaar te vangen, wat een fraaie vogels! Vermoedelijk zijn dit beesten uit Polen en omstreken, die via Nederland hun reis vervolgen richting Afrika. Erg gaaf!

Porseleinhoen

Naast iets meer diversiteit door mezen, tjiftjaffen en rietgorzen, is ook een spotvogel een welkome soort. Hiervan heb ik er nog maar eentje gevangen in Meijendel, dus altijd fijn om dan weer eens een exemplaar in de hand te hebben. Opvallend zijn lange vleugels van deze soort, maar ze kunnen ook wel tot in Zuid-Afrika overwinteren. Een lange weg dus nog te gaan voor dit jonge beestje...

Spotvogel

Rond half 12 ga ik ervandoor om in de Hoekse Waard akkerranden te inventariseren op insecten. Erg vliegt niet veel meer en in vergelijking met eerdere rondes in juni en juli is het gerust saai te noemen. Bij de laatste akkerrand zie ik wel opeens een stoeiende velduil met een torenvalk, dat is dan nog wel een leuke verrassing op deze hete middag!

Groene gaasvlieg

Velduil

Rustige vangst en bekende kokjes

In alle vroegte kom ik vanochtend weer op de ringbaan Meijendel aan. Een nachtje vangen door Vincent van de Spek had 'm een oeverloper opgeleverd en in het donker vliegt er vanochtend nog een waterral het net in. Leuk! Deze soort is veel algemener dan een porseleinhoen, maar overdag vang je ze natuurlijk nagenoeg nooit. Het blijkt een mooi adult exemplaar te zijn.

Waterral

Het weer is de hele ochtend prachtig, maar het levert allemaal erg weinig op, helaas! Wel hangt de eerste vuurgoudhaan van het najaar weer in het net en is een boomkruiper ook wel weer eens leuk om te zien.

Boomkruiper

Voor de totalen zie hier.

Vuurgoudhaan

Eenmaal thuis maak ik nog een rondje om Ambacht, je weet het immers nooit in deze tijd van het jaar. Op wat braakliggende terreinen kom ik niet verder dan een aantal tapuiten en een kolibrivlinder. Dit is een dagactieve nachtvlinder die met zijn lange tong nectar uit planten zuigt terwijl hij ervoor blijft hangen, net als een kolibri dus.

In de Crezéepolder is het vervolgens ook erg stil en een wegrennende porseleinhoen is nog wel het noemen waard. Vermoedelijk zitten er flink wat van deze vogels in de polder. Overigens lopen er tussen de kokmeeuwen nog wel twee geringde beesten. Poolse W-TERM, die ik een aantal jaar geleden langs de Rietbaan zag, en Nederlander W-E1RC die weleens bij de waterzuivering in Ridderkerk is gezien. Klaarblijkelijk dus gewoon twee vaste overwinteraars uit de regio.

Poolse kokmeeuw W-TERM

Rustig dagje, zonder citroenkwikstaart

Aangezien de citroenkwikstaart gisterenochtend met laag water bij het kijkscherm ging foerageren, is de kans natuurlijk aanwezig dat de vogel dat vandaag weer doet. Om half 7 sta ik met de nodige andere IJsselmondevogelaars dus alweer in de Crezéepolder in de hoop op de terugkeer van de eerste citroenkwikstaart voor IJsselmonde. Langzaam aan komen bij het krieken van de dageraad de eerste witte en gele kwikstaarten, maar hoe we ook ons best doen, de citroenkwikstaart blijkt helaas gevlogen.

Op zoek naar de citroenkwikstaart

Na zo'n twee uur posten gaat iedereen de polder maar uitkammen en besluiten wij 'm ook maar rond te gaan fietsen. We zijn nog niet ver als Dave opeens meldt dat er een ral voor hem opvloog! Snel zijn we weer terug en na een paar stappen vliegt hij weer op. Het blijkt zoals verwacht een porseleinhoen, gaaf om die zo te zien! 

Porseleinhoen                                      ©Laurens van der Padt

Verder levert de polder hierna niet meer op dan een zwarte ruiter, bosruiter, wat paapjes en tapuiten en nog een bever die de Noord overzwemt. Zo'n beest heeft er nog aardig de vaart in en het lukte hem ook nog heel aardig om de schepen te ontwijken... Leuk om te zien! 

Bever

Eind augustus is verder natuurlijk de tijd voor ortolanen en duinpiepers, dus dat betekent dat Laurens van der Padt, Lauren van der Wind en ik maar de braakliggende terreinen gaan checken. Dat levert een paapje, drie tapuiten en een overvliegende bosruiter op. Terwijl we even uitpuffen van het benauwde weer, pik ik opeens een naderende roofvogel op. Visarend! Erg mooi komt het beest langs en is de 192ste soort dit jaar voor mij op IJsselmonde!

Visarend

Op de Sophiapolder is het hierna rustig, qua vogels zit er namelijk helemaal niks bijzonders. Wel is het derde landkaartje, een dagvlinder, voor Ambacht nog wel een leuke verrassing. 

Landkaartje

Minder leuk zijn overigens de verzwakte en dode lepelaars die we aantreffen. Net zoals elke zomer heeft ook nu weer botulisme toegeslagen. Dit wordt veroorzaakt door een bacterie dat een vergif uitscheidt en tijdens warme omstandigheden gaat dit nogal snel. Vogels en vissen krijgen last van spierverlamming door dit vergif en gaan uiteindelijk meestal dood door uitdroging. De Sophiapolder blijkt daarvoor helaas erg gevoelig. Een fraaie juveniele lepelaar is daar helaas vanmiddag een getuigen van. De vogel is overigens opgehaald en naar het asiel gebracht, maar het was helaas al te laat voor dit fraaie dier. 

Verzwakte lepelaar

Een ronde door Waalbos levert vervolgens ook niks extra's meer op. We moeten het doen met wat tapuiten en paapjes. Al met al eindigt deze rustige dag dus ook rustig, er kon veel, maar uiteindelijk zagen we geen echte zeldzaamheid. De langstrekkende visarend was natuurlijk nog wel leuk bonusje. 

Paapje

Citroenkwikstaart in de Crezéepolder!

Na de afgelopen dagen vrijwel dagelijks in de Crezéepolder te zijn geweest, besluit ik vanochtend toch maar gewoon wéér te gaan. Het moet toch een keer wat op gaan leveren? Ondanks dat fiets ik met nul verwachtingen de polder in en zetel me neer bij het kijkscherm in de hoop dat er wat landtrek zal gaan zijn. Langzaam komt de zon boven Alblasserdam tevoorschijn en in de polder is alweer genoeg beweging. Kwikstaarten vliegen alle kanten op en boerenzwaluwen vliegen kwetterend boven de kraagjes waar ze geslapen hebben. Dat wordt weer lastig 'trek' tellen vanochtend...

Crezéepolder

Om een paar minuten over zeven komt er weer de zoveelste kwikstaart voorbij, maar nu ben ik toch gealarmeerd door de roep. Het is de roep van een gele kwikstaart, maar het klinkt toch echt een stuk rauwer. Voor ik dat goed en wel besef is de vogel me al gepasseerd, maar gelukkig komt hij terug en gaat vlak voor me op het hek zitten. Gelijk de scoop erop en dan stijgt mijn adrenalinepijl aanzienlijk. Dit is een citroenkwikstaart!!! Het is een juveniele vogel, dus de het kleed is niet heel eenvoudig. De koptekening, van groot belang bij deze jonge vogels, is niet erg duidelijk en ook sluipt er wat twijfel in door een smal borstbandje.

Citroenkwikstaart

Het nummer van Dave van der Spoel heb ik snel gevonden en al snel worden wat kenmerken aan de andere kant van de lijn opgelepeld. Het ziet er toch wel heel goed uit, maar niet alles is nog steeds even duidelijk. Ondertussen is het beest met veel gele en witte kwikstaarten gaan foerageren en besluit Dave toch maar te komen, in ieder geval voor betere foto's. Het zou immers gaan om het 52ste geval in Nederland, van deze oostelijke soort met de dichtstbijzijnde broedgebieden in Polen en Wit-Rusland. Augustus is overigens de typische maand voor juveniele vogels als ze afgedwaald zijn op hun trek naar het zuiden.

Als Dave is gearriveerd is de kwikstaart uit beeld, maar de foto's van mij kunnen nu wel de wereld in worden verspreid. Het blijft echter nog niet duidelijk, maar het blijkt wel dat een borstbandje citroenkwikstaart zeker niet uitsluit. Ondanks dat is de vogel niet uitgesproken en blijft de twijfel nog even hangen. Gelukkig loopt de vogel om half 9 opeens weer tussen de kwikstaarten en kan Dave hem een stuk beter vastleggen. Een koptekening blijkt nu een stuk beter te zijn en het adrenalinepeil stijgt weer!

Uit het niets komt de vogel dan opeens in zijn eentje naast ons op het hek zitten. De camera van Dave ratelt en de roep kunnen we voor de zoveelste keer opnemen. Nu is de vogel af, het is een citroenkwik! Snel wordt nu gehandeld, maar als de eerste IJsselmondetwitchers arriveren is er geen spoor meer van de kwikstaart. De water is ondertussen ook gedaald en de kwikstaarten zijn door de hele polder verspreid. Ondanks dat de hele ochtend wordt gezocht, blijft de vogel onvindbaar.

Citroenkwikstaart                                          ©Dave van der Spoel        

In de middag en avond heb ik helaas andere verplichtingen, maar op nog één enkele waarneming na blijft de vogel voor de IJsselmondetwitchers onvindbaar en wordt niet meer teruggevonden. Desondanks heeft de Crezéepolder natuurlijk wel zijn dienst weer bewezen met deze knaller, die overigens mogelijk al wel drie dagen in de polde rondhing. Op woensdag was namelijk al een kwikstaart gehoord met een rauwe roep, maar de vogel werd toen niet meer teruggevonden.

't Was weer eens rustig

Vandaag wordt er niet geringd, bovendien hou je dat niet dagen achter elkaar vol, dus ik loop vanochtend maar gewoon in de Crezéepolder. Als die zeldzaamheid ergens moet komen op IJsselmonde is het daar natuurlijk wel. Nu zit het er nog niet in helaas, maar met een fraaie goudplevier, sperwer en visdief vermaak ik me ook nog wel eventjes. Een langsjakkerende koekoek is daarentegen de leukste waarneming, dit jong moet gauw op zoek naar zijn soortgenoten in Afrika. Mits die niet nog in een identiteitscrisis verkeert gezien zijn pleegouders, je weet het niet...

Sperwer

Visdief

Goudplevier

Een tapuit uit Groenland in de netten

Net als gisteren ben ik weer vroeg in Meijendel om te ringen. Nu ik vakantie heb en het makkelijk kan, kan je er natuurlijk niet vaak genoeg zijn... Net als gisteren hangt er ook nu weer een porseleinhoen, gaaf!

Porseleinhoen

Verder is het qua vangst nog rustiger dan gisteren, maar een tapuit die in het eerste rondje in het net hangt is wel erg leuk! Op basis van de lichtgekleurde binnensnavel is het een jonge vogel, maar nog leuker is dat de lengte van de vleugelmaat pleit voor een Groenlandse tapuit! Dit beestje heeft langere vleugels dan de 'Europese' tapuit, waardoor hij veel verder kan vliegen. Dit beestjes is dus ook al even onderweg en staat ook nog wel een reisje te wachten, Afrika in. 

Tapuit

Zie hier voor totalen.

Eenmaal weer thuis levert een snelle ronde door Ambacht in tegenstelling tot gisteren nu nog wat paapjes op, maar verder is het erg stil overal. Maar de aanhouder wint! 

'Porshoen' in de netten en bijna een koereiger...

In alle vroegte ga ik vanochtend weer eens naar Meijendel, want met een zuidoostenwind kan dat zomaar leuk gaan worden. Bij aankomst is het gelijk al leuk, want Vincent van de Spek heeft in de hele vroege morgen een porseleinhoen gevangen. Erg gaaf om deze ral een keer in de hand te zien!

Porseleinhoen

De rest van de ochtend is het echter rustig qua aantallen, maar ook wat betreft de dagtrek is het niet veel. Eén keer komt een gele kwikstaart naar beneden en gaat op de rand van het slagnet zitten, helaas dus geen mogelijkheid om 'm te slaan... Dat had een hele goed soort voor de ringbaan geweest.

Ondanks de lage aantallen is het door de ochtend heen niet saai met nog leuke soorten als ijsvogel, boompieper en een mooie blauwborst. De laatste is zelfs een nieuwe voor me op deze ringbaan.

Blauwborst

IJsvogel

Boompieper

Voor de totalen zie hier.

Eenmaal weer in Ambacht stap ik nog even op de fiets om wat braakliggende terreinen te checken. Ondertussen is het namelijk eind augustus, de tijd van duinpieper, ortolaan en draaihals. Tegen één van deze zeldzaamheden loop ik helaas niet aan, maar ik tref nog wel een boompieper en twee fraaie tapuiten. Ook niet onaardig!

Tapuit

Vanavond sta ik weer in de Crezéepolder met de nodige andere vogelaars, wie weet willen de reigers vanavond wel? En inderdaad, want al snel hebben we de eerste groepjes. Uiteindelijk zien we 69 exemplaren vertrekken, die gedeeltelijk in Kinderdijk opstijgen. Het blijft toch een fraai gezicht! 

Rond een uur of acht is het overigens opeens heel spannend als we op de hoogte worden gesteld van een groepje van vijf blauwe, één purper- en een koereiger die vanuit Oud-Alblas onze kant opkomen. De koereiger is een soort die maar niet op IJsselmonde wil lukken, we hebben immers ook geen koeien. Deze moeten we dus een keer overvliegend hebben, dus de lucht wordt minutieus afgespeurd. Plotseling wordt het groepje gevonden, maar door de telescoop blijkt het nog te gaan om vijf blauwe en één purperreiger. Groot is de teleurstelling, want vermoedelijk is de koereiger onderweg al afgehaakt. IJsselmonde bleek toch een brug te ver... 

Later in de avond komt overigens ook de kwak weer tevoorschijn uit de Gorzengriend, die dan weer wel...

Casarca's, porseleinhoen en kwak in Crezée!

Vanaf nu heb ik nog twee weken vakantie, dus eindelijk tijd om lekker te vogelen en weer te gaan ringen. Vandaag is Laurens van der Wind echter ook nog vrij, dus we besluiten maar op IJsselmonde te gaan vogelen. De wind is met Zuid 2 niet slecht, dus om 6:45 sta ik in de Crezéepolder in de hoop op wat trek en wellicht een leuke krent. Qua trek valt het tegen, veel zwaluwen en gele kwikstaarten hangen ook in de polder rond, dus doortrekkende exemplaren zijn lastig op te pikken. Een drietal goudplevieren dat overkomt zorgt nog wel voor wat afleiding.

Crezéepolder

We besluiten de telling maar tot 9:00 uit te zitten, dat blijkt geen slechte keuze! Om 8:40 pik ik op redelijke hoogte, recht boven ons, twee casarca's op! Een erg fijne soort en ook weer een nieuwe voor de IJsselmondejaarlijst (nr. 189). Deze grote eendachtige is een typische doortrekker in deze tijd van het jaar, maar op IJsselmonde wilden ze maar niet komen, ook al zijn er geschikte gebieden zoals de Crezéepolder. Ook dit tweetal maakt geen aanstalte om te landen en vliegt hard door, ons met blijde gezichten achterlatend!

Casarca's

Als we hierna de polder rond fietsen gaat het zoals altijd over de soorten die nu zouden moeten kunnen. Porseleinhoen komt ook voorbij, een typische doortrekker in deze tijd. Rietkraagjes zijn er genoeg in de polder, maar door het getijverschil van een meter vragen we ons af of dat wel 'kan'. Met hoog water moeten ze immers in het riet gaan zitten. We besluiten in ieder geval toch maar flink de kraagjes af te gaan zoeken, je weet maar nooit!

Qua aantallen is het in de polder rustig. Leuk zijn nog wel een fraaie juveniele zwarte ruiter en een tweetal bosruiters, mooie beestjes!

Bosruiters

Verder lopen overal watersnippen en blijken langs de kraagjes ook veel waterhoenen te lopen. Na toch wel een uurtje rietkragen scannen zien we opeens een waterral lopen! Als die kan, dan moet die porseleinhoen ook kunnen. En dat blijkt, want om kwart over 12 hebben we er eentje, een fraaie adult nog wel! Het beest loopt flink in de rietkraag, maar laat zich zo nu en dan toch mooi zien als hij eruit komt. Weer een nieuwe dus voor de IJsselmondejaarlijst, waarmee ik op 190 soorten kom dit jaar! Overigens is het ook pas mijn derde porseleinhoen op IJsselmonde, het zijn namelijk erg stiekeme vogels.

Porseleinhoen

Na een half uurtje komen de eerste vogelaars het mooie beestje intikken. Terwijl we staan te kijken blijkt er ook wel wat rovertrek te zijn, want naast wat bruine kiekendieven komt er ook een fraaie juveniele wespendief over. Leuk!

In de middag houden we het stil, maar rond vijven zijn we weer in de polder. De wind lijkt namelijk vanavond naar noordoost te gaan, wat zou kunnen betekenen dat de purperreigers gaan vliegen. Op goede dagen moet je er vroeg bij zijn, dus wie weet. Het blijkt echter vanavond al snel tegen te vallen, van reigers is geen activiteit te bekennen dus we zullen het zonder moeten doen. Het is zoals altijd gezellig en met nog een groepje goudplevieren en weer een fraaie wespendief komt dat natuurlijk altijd goed.

Tegen de schemering gaan de nodige mensen toch maar richting de porseleinhoen. Je moet wat zonder reigers... Daar blijkt het water echter nog te hoog te staan en het slik is nog niet drooggevallen. Wachtend op het vallende water pikt Dave vd Spoel opeens een langsvliegende kwak op. Tof! Het juveniele beest valt in de polder in, waar we hem even later tussen de wilde eenden zien rennen. Zo nu en dan springt hij omhoog om een mug of iets dergelijks te pakken, erg gaaf!

Kwak

Als de duisternis invalt blijft het beest gewoon op het slik lopen, erg leuk om te zien dat het zo'n nachtdier is dit reigertje! Wat een dag zo in de Crezéepolder! En qua reigers kwam het vanavond toch ook nog goed... Voor hier voor de totalen van vandaag.