donderdag 19 januari 2017

Voedsel in Scheveningen, en niet zo'n beetje...

Momenteel ben ik bezig met mijn Bachelor scriptie, wat betekent dat ik mijn tijd aardig zelf kan indelen. Met de gedachte dat er op Scheveningen duizenden en nog eens duizenden meeuwen zitten die foerageren op aangespoelde zeesterren en allerlei ander lekkers, is dat maar wat lastig om me daar niks van aan te trekken. Dat lukt me dus ook niet en vanochtend zit ik dan ook in de auto richting Den Haag voor een lekker dagje ringen aflezen, dat is immers alweer even geleden!

Het staat overal erg vast, dus ik besluit eerst even een uitstapje te maken naar de Banken bij 's Gravenzande, wie weet is daar ook wel het nodige voedsel aangespoeld. Dat blijkt niet zo te zijn en meer dan mijn eerste Nederlandse zilvermeeuw voor vandaag zie ik hier niet. Wel vliegen er veel zilvermeeuwen naar noord, die kant moet ik dus op...
Zilvermeeuw O-3R
Bij aankomst ter hoogte van het Zwarte Pad gaan je ogen toch wel even knipperen. Het strand ziet werkelijk wit van de meeuwen en het geluid alleen al is prachtig. Het feest kan beginnen!!
Strand Scheveningen
De focus ligt bij mij al snel op zoveel mogelijk geringde beesten aflezen en dan in de hoop om beesten te zien die je eerder in het land al eens tegen het lijf bent gelopen. Meeuwen met een verhaal, dat zijn de mooiste. Vandaag duurt het niet lang, Duitse zilvermeeuw Y-X159 is namelijk een oude bekende van afgelopen vrijdag. Toen liep dit beest op de vuilstort van Barneveld en nu dus opeens hier op het strand! Altijd onbegrijpelijk hoe die beesten met elkaar kunnen communiceren waar het eten het makkelijkst te vinden is. Vermoedelijk spelen slaapplaatsen hierin een belangrijke rol: "Zo, die komt lekker dik binnen, daar vlieg ik morgen mooi achteraan."
Duitse zilvermeeuw Y-X159
Wat lekker eten, dat ligt er wel op het strand. Op sommige plekken centimeters dik, daar weten al die meeuwen wel raad mee.
Aangespoelde meuk
Ja, zeesterren zijn lekker...
De overgrote meerderheid van de zilvermeeuwen die ik aflees zijn in de handen van Roland-Jan Buijs geweest, en dus afkomstig uit de Rotterdamse havens. Een flink aantal daarvan zag ik ook tijdens de zandsuppletie die hier 2 winters geleden gaande was, op het strand bij Noordwijk in 2014 en ook zelfs tijdens de zandsuppletie bij Bergen aan Zee in 2015. De uitwisseling langs de kust is 's winters toch aanzienlijk, net waar het eten te halen valt.
Buijsje Y-A||G
Duitse zilvermeeuwen G-X4X4 en Z-X069
Naast deze Buijsjes zijn er ook nog de nodige Texelse zilvermeeuwen, waaronder ook weer tal van bekenden. Erg leuk! Wat buitenlanders betreft zijn de Duitsers het best vertegenwoordigt, van verschillende projecten. Tot mijn verbazing zie ik helemaal geen Scandinavische vogels, maar de Rus W-KT88 is daar een fijne uitzondering op, wat noordelingen betreft.
Russische zilvermeeuw W-KT88
Wat ringen betreft doen de kok- en stormmeeuwen het ook niet onaardig. Vooral veel Nederlandse kok- en stormmeeuwen uit de omgeving Den Haag en Zoetermeer, maar ook nog een Deense stormmeeuw en kokmeeuwen uit Noorwegen, Kroatië, Tsjechië en Engeland. Een zwartkopmeeuw met een Nederlandse ring is wel de leukste van de geringde 'kleine meeuwtjes' overigens.
Nederlandse stormmeeuw W-EZ24
Nederlandse zwartkopmeeuw
De pontische en geelpootmeeuwen in de groep zijn niet heel dik gezaaid, wel lopen er natuurlijk de nodige fraaie beesten tussen. Uiteindelijk zie ik maar 1 geringde, een Engelse pontische meeuw. Wel gelijk een leuke, want mijn eerste pas uit dat land, leuk!
Pontische meeuw (2kj)
Engelse pontische meeuw O-J3NT
De leukste afleidingen tijdens het scannen van de vele meeuwen zijn natuurlijk wel de vele burgemeesters die er rondhangen. De laatste tijd is het aantal grote en kleine burgemeesters in de groep meeuwen aanzienlijk toegenomen, vermoedelijk wel meer dan 6 grote en 4 kleine burgemeesters! Uiteindelijk zie ik zo'n 5 grote en in het laatste licht toch nog 1 kleine burgemeester, maar actief naar deze beesten heb ik niet gezocht. Gave beesten blijven het natuurlijk altijd!



Grote burgemeesters (2kj's)
Kleine burgemeester
Uiteindelijk lees ik 128 ringen af, waarvan uiteindelijk het drieteenstrandlopertje dat op de vloedlijn dribbelt nog van het verste weg komt. Op hemelsbreed 2600 kilometer werd die namelijk geringd op Groenland, bizar dat die beestjes daar 's zomers hier broeden en dan hier 's winters zitten. Het laat wel iets zien over de flexibiliteit die vogels hebben en wat dat ring aflezen zo aantrekkelijk maakt. Het zet je aan het denken, grenzen doen er niet toe, het moet heerlijk zijn om zo 'vogelvrij' te zijn. Dat is dan weer het voedsel voor de mens...
Scheveningen

Geen opmerkingen:

Een reactie posten