Rustig rondje met fraaie velduil!

Om kwart voor zeven sta ik weer bij Laurens vd Padt voor de deur om weer op IJsselmonde te gaan vogelen. Onderweg naar de Gorzen om te gaan trektellen zien we in de Crezéepolder een fraaie man rouwkwikstaart lopen, leuk!

Rouwkwikstaart

De telling levert niet erg veel op maar wel vliegen er 25 witte kwikstaarten, een bruine kiekendief, ringmus en een witgatje over. Verder is het erg rustig dus we houden het ook niet erg lang vol. De Crezéepolder lopen we na de telling dus maar helemaal rond en dat levert nog een grote zilverreiger, witgat, twee kemphanen en wat roeken op. Aangezien het pontje naar de Sophiapolder pas vanaf twaalf uur vaart moeten we de tijd nog even vol zien te maken rond Ambacht. Polder Sandelingen levert een geringde knobbelzwaan op die helaas niet uit het water wil komen om hem af te lezen maar vermoedelijk gaat het ook om een escape. Verder vliegt er nog een groep wulpen over met daartussen een grutto. 

Knobbelzwaan

In Ambacht blijkt de geringde kleine mantel W[LX] nog steeds aanwezig bij de flats maar verder zitten er geen geringde meeuwen. Na hierna nog een vruchteloos rondje over het veldje bij de Karwei te hebben gelopen kunnen we langzaam richting het pontje dat klokslag 12 uur komt aanvaren. Een ijsvogel vliegt over de Strooppot en als we op de Rietbaan varen vliegt er opeens een grote zaagbek voor ons op die weer landt in een groepje kuifeenden, leuk!

De Sophiapolder zit ook vanmiddag weer vol met vogels. Zo lopen er ca. 350 grutto's rond, waarvan vier geringde, en waarvan ook een groot deel IJslandse grutto is. Verder nog ongeveer 100 tureluurs, tientallen kemphanen, een flinke groep bontbekplevieren met 6 bonte strandlopers, wat kleine plevieren, watersnippen, waterpiepers en verder de vele wintertalingen en smienten met daartussen 6 pijlstaarten. De grootste verrassing van ons bezoek is als we weer richting de pont lopen en er naast ons vanaf de dijk opeens een velduil opvliegt! Hij gaat erg bij een rietkraagje zitten en als we dat naderen vliegt hij weer terug naar de dijk waar hij zich vanaf enige afstand nog aardig laat bekijken, gaaf!

Velduil

Als we hierna van het eiland afgaan besluiten we even snel te kijken of de overwinterende kokmeeuwen nog in Zwijndrecht zitten. Langs de Laurensvliet is nog steeds de Finse kokmeeuw aanwezig maar ondanks wat brood lukt het ons niet hier een geringde kleine mantelmeeuw te lokken waarvan er soms wel enkele aanwezig zijn! In het Develpark is een bekende geringde kleine mantel aanwezig en ook de Finse eerste winter kokmeeuw zit er nog. Naast deze overwinteraar lopen er tot onze verbazing ook nog drie nieuwe geringde kokmeeuwen rond, een Belg, een Nederlandse vogel en een Zweed. De trek van deze beesten is dus toch al wel echt begonnen!

Zodra de kruimels op zijn gaan we richting de Oude-Maas, tot Heerjansdam is het op het water erg rustig maar we zien nog wel een roodborsttapuit, een bruine kiek en een ijsvogel. De weg terug richting Ambacht levert vrijwel niks op dus vandaag qua vogels een rustige dag maar met een schitterende velduil hoor je ons niet klagen!

IJsvogel

Ondanks de kou toch voorjaar!

Vandaag vrij een aangezien het officieel al voorjaar is besluit ik een flinke ronde op IJsselmonde te gaan maken. 'Officieel' staat er niet voor niks want zoals jullie wel weten was het ook vandaag weer bitter koud. Om half acht begon ik maar in Polder Sandelingen, er roept een waterral, er zwemt een groep van 15 slobeenden en een kleine plevier vliegt naar het noorden. Waalbos is goed voor twee bruine kiekendieven, een lepelaar, wat slobeenden, wintertaling, een geelpoootmeeuw en mij eerste gele kwikstaart van het jaar. Ook is aan het aantal witte kwikstaarten, watersnippen en graspiepers te zien dat het voorjaar er toch wel aan zit te komen.

Lepelaar

Langs de Devel zie ik mijn eerste roodborsttapuiten van het jaar en boven mijn hoofd is een mannetje bruine kiekendief druk aan het baltsen, en mooi gezicht! Het stuk langs de Oude-Maas levert naast een paar honderd krak-, kuifeenden en wintertalingen nog wat dodaarzen op maar verder is het erg rustig. In de grienden zitten wat matkoppen, er lachen wat groene specht en een havik vliegt over.

Bij de Kleine Duiker, ten zuiden van Barendrecht, loopt naast wat witte kwikken ook een tweetal roeken rond. De Oude-Maas levert ook het laatste stukje vrijwel niks op maar wel zie ik nog Cymyran Bay, een hoge snelheidsvaartuig dat er voor dient om bijvoorbeeld in geval van nood materialen naar een booreiland te brengen. Al deze wijsheid en nog veel meer kom ik te weten door een gesprekje met Joop Klaasman, een 'schepenspotter' die elke dag wel te vinden is op de Oude-Barendrechtse brug en daar van de zeeschepen geniet. Ik heb geluk met de Cymryan Bay want het schijnt, zo verteld hij mij, dat die dingen vrijwel enkel te zien zijn als ze zo proefvaren want als ze eenmaal hun werk doen zijn ze meestal op zee te vinden.

Cymyran Bay

 In de Zuidpolder loopt een tureluur rond en lees ik nog een geringde Nederlandse knobbelzwaan af. Bij de Jan Gerritsenpolder is het rustig en in de Carnisse grienden lopen 5 grutto's, 4 tureluurs en een watersnip hun kostje bij elkaar te scharrelen. Het water komt snel omhoog dus snel fiets ik richting het Klein profijt om daar nog het slikgebied te bekijken. Dat blijkt een goede keuze want er lopen naast twee witgatjes en ca. 14 tureluurs ook maarliefst 15 kleine plevieren rond!

Kleine plevier

Een bezoek aan slikplaatje bij de jachthaven van Rhoon blijkt even later ook een goede keuze want er lopen een kleine veertig tureluurs, een watersnip, kleien plevier en ook twee bontbekplevieren rond. In het riet zitten twee bruine kiekendieven en in de rietkraag lopen drie blauwborsten! De eerste voor mij weer van het jaar die, net als tjiftjaffen, wel al talrijk aanwezig zijn maar nog niet zitten te zingen. Verder komt er nog een havik een kijkje nemen, foerageren er een paar waterpiepers en is ook continue mijn eerste boerenzwaluw van het jaar aanwezig die ondanks de sneeuw rondjes boven het gebied blijft vliegen, een apart gezicht!

Havik

Bontbekplevier

Boerenzwaluw

Terug fiets ik door de polders en dat levert behoorlijk wat kwikken op. Zo zie ik enkele kleine groepjes en een groep van ca. 70 witte kwikken. Daartussen zie ik ook zo'n vijf rouwkwikstaarten lopen en m'n tweede gele kwikstaart van de dag. Bij een plasje lopen ook nog een tureluur, watersnip en 3 kleine plevieren rond.

Rouwkwikstaart

Gele kwikstaart

Watersnip

De buffelkopeend blijkt even later niet aanwezig op de Gaatkensplas en aangezien het al weer aardig laat is besluit ik hierna maar in één keer door te fietsen naar huis. Drie geringde knobbelzwanen houden me nog even op, net als een groepje witte kwikken met weer een rouwkwik. Hierna ben ik om kwart voor zes ben ik dan toch eindelijk thuis na een geslaagd dagje met toch alweer wat zomergasten, ondanks het winterweer.

Dertig meeuwenringen in R'dam!

Vol goede mond staan Laurens vd Padt en ik, ondanks de verwachte harde oostenwind, op de Gorzen. De wind is alleen een stuk harder dan we gedacht hadden dus zijn we na een kwartier, met 4 kemphanen die de wind wél trotseerde, weer beneden en we besluiten de beschutting van huizen op te gaan zoeken. Dan zit er niks anders op dan om naar Rotterdam te gaan en meeuwenringen aflezen!

In Ridderkerk kijken we ook nog op twee plekke wat een Litouwse en Finse kokmeeuw oplevert. Bij de voetbalvelden van Bolnes zien we nog twee geringde Nederlandse kleine mantels en kunnen we helaas een kokmeeuw niet afgelezen krijgen omdat de cijfertjes té klein zijn.

In Keizerswaar halen we eerst bij een bakker een flinke zak kruimels voordat we 'beginnen'. We zien hier 5 geringde kokmeeuwen waarvan we een Engelse, Nederlandse en Belgische helemaal kunnen aflezen, een Fin lezen we half af en de vijfde helemaal niet. Leuk is ook een geringde kleine mantel die tot in Marokko is gezien!

De volgende bestemming is de Kop van Zuid waar we wat Nederlandse zilvers, een Nederlandse en Belgische kleine mantel en een Zweedse en Belgische kokmeeuw aflezen.

Belgische kleine mantelmeeuw

Het Afrikaanderplein is zoals altijd goed voor ringen en ook nu weer. De bekende Poolse pontische meeuw zit er nog, 3 Nederlandse zilvers, een Nederlandse kleine mantel en een bekende Belgische kokmeeuw en eentje uit Polen, die normaal elders in Rotterdam bivakkeert. Leuk om die, W[THYT], dus ook hier te zien. Een ongeringde geelpootmeeuw is ook nog het vermelden waard.

Geelpootmeeuw

In het Varkenoordse park zien we even later weer W[THYT] alleen nu op de plek waar die hoort te zitten. Hier zit ook nog een Nederlandse zilvermeeuw en kokmeeuw. In de Valkeniersweide zien we even later de aldaar overwinterende Finse kokmeeuw en kunnen we een andere helaas niet aflezen. In het Zuiderpark zien we enkel een Nederlandse kleine mantel en in de Carnissebuurt is nog steeds de Duitse stormmeeuw aanwezig. Van een kleine mantel met een versleten ring kunnen we helaas niks maken.

We hebben al aardig wat ringen en met de bedoeling mijn record te verbreken, 27 meeuwenringen op één dag, gaan we richting Zuidwijk. Er blijken helaas weinig ringen te zitten maar de enigste die er zit, Duitser W[A661], blijkt 22 maart, dus gisteren, geringd te zijn in Tönning, in Noord-Duitsland. Deze heeft dus in een dag tijd ruim 400 kilometer afgelegd, bizar!!

De Duitse kokmeeuw

In het Spinozapark zien we even later de ring nr. 28, bekende Nederlandse kokmeeuw die daar altijd zit. Een metalen ring kunnen we helaas niet aflezen aangezien het brood op is en hij niet meer uit het water wil. Thuis aangekomen fiets ik in m'n eentje nog even naar Zwijndrecht wat een Zweedse en Tsjechische kokmeeuw oplevert die dus zorgen voor totaal 30 afgelezen meeuwenringen vandaag!

Bronskopeend-twitch!

Als ik vanmiddag thuis kom uit school wil ik eigenlijk gelijk m'n telescoop pakken om voor het eten nog even een blik op de Sophiapolder te werpen. De afgelopen tijd blijkt het behoorlijke aantallen steltlopers aan te trekken dus wie weet zit er nog wat tussen! Uit gewoonte werp ik eerst nog even snel een blik op de computer en dan valt mijn oog opeens op de waarneming van een bronskopeend op www.waarneming.nl. Zal wel weer een escape zijn is mijn eerste reactie, maar een blik op dutchbirding leert mij dat het er toch wel goed uitziet voor een wilde vogel!

Snel zoek ik contact met Laurens vd Padt en om kwart voor zes kan ik met hem bij Laurens vd Wind en zijn vader instappen op weg naar Spijkenisse. In de polder naast deze plaats vond Chris de Nooijer de  deze schitterende eend uit Oost-Azië in een groepje smienten.

Het begint onderweg te regenen en ook als we bij de paar vogelaars die er staan aanschuiven miezert het nog steeds door. Dat maakt natuurlijk niks uit want de eend loopt op niet al te grote afstand in het gras te foerageren tussen de smienten en laat zich ondanks het grauwe weer fraai bekijken. De poten zijn ongeringd en als de vogel even flappert zien de vleugels er mooi gaaf uit. Al met al lijkt het dus wel goed te zitten met dit 12de geval voor Nederland.

Bronskopeend tussen de smienten

Na vijf kwartier staan we weer in Ambacht met een schitterende eend op zak die uiteraard nog nieuw is. Nu is het nog afwachten wat het CDNA ermee doet..

Fijne verrassingen op m'n verjaardag

Na afgelopen week ook al af en toe actief te zijn geweest op IJsselmonde, met onder andere kleine en een grote barmsijs in de Jan Gerritsepolder, zwarte ruiter, bontbekplevieren, bonte strandlopers, pijlstaarten en een rouwkwikstaart op de Sophiapolder, was het vandaag, op mijn verjaardag, ook weer tijd voor een rondje. Om kwart over zeven komt Laurens vd Padt aangefietst en zetten we koers richting de Oude Maas. Als we door Polder Sandelingen fietsen blijkt de eerste tureluur weer te zijn gearriveerd! Waalbos is erg stil en verlaten en als we bij de Oude Maas zijn is er ook niet veel te beleven.

Ondanks de wind besluiten we toch door te fietsen richting de Carnisse grienden met de stille hoop op kleine bonte specht. Een soort die in de omgeving wel gezien wordt maar op IJsselmonde nog erg lastig is. In de grienden horen of zien we, zoals we eigenlijk al verwachten, geen kleine bonte. Het is inmiddels ook wat gaan regenen dus we houden het ook weer vrij snel voor gezien en fietsen weer terug. Langs de Gaatkensplas zien we een kwikstaart lopen wat een vrouwtje rouwkwikstaart blijkt te zijn, leuk!

Rouwkwikstaart

Op de Gaatkensplas zien we de buffelkopeend ook weer rond zwemmen, maar daar stappen we tegenwoordig niet meer voor af.. Bij een pompstation wordt wat voedsel ingeslagen en we vervolgen onze weg weer richting Ambacht met als doel om om 12 uur bij het pontje naar de Sophiapolder te staan. We hebben alle tijd dus rustig fietsen we richting het oosten. Van die rust is echter weinig over als Laurens opeens "Rode wouw!" roept. De vogel komt uiteindelijk snel, maar erg fraai voorbijvliegen, super! Na deze opsteker fietsen we vol adrenaline weer verder. 

Iets na twaalven komen we aan bij het pontje dat ons even later naar de overkant brengt. Het is gelukkig laagwater en de grutto's zitten vanmiddag lekker dichtbij waaronder ook IJslandse en twee gekleurringde. Verder lopen er alweer tientallen tureluurs en kemphanen, een groepje van 11 bontbekplevieren, 3 bonte strandlopers en een rouwkwik. Ook komt het paartje havik af en toe een kijkje in de polder nemen wat voor de nodige opschudding zorgt. 

Kemphaan

Grutto's

IJslandse grutto

Na een uur houden we het toch wel weer voor gezien en gaan weer mee terug naar de vaste wal. Na thuis niks te hebben gedaan besluit ik toch nog maar even op pad te gaan met als doel om te kijken of er nog wat geringde meeuwen in Zwijndrecht zitten. Bij de bakker krijg ik twee vuilniszakken kruimels mee en dus zit ik even later weer midden in Zwijndrecht. 

Op een paar plekken bij elkaar voer ik en dat levert vanmiddag twee geringde kokmeeuwen op die ik helaas beide maar deels kan aflezen. Bij een gekleurringde kleine mantelmeeuw van de Moerdijk en een zilvermeeuw van Europoort lukt dat gelukkig. Een andere grote verrassing is als ik opeens tussen de kokmeeuwen een schitterende adult zwartkopmeeuw zie lopen, op een paar meter afstand laat hij zich geweldig bekijken, super! Maar de koek is nog niet op want als ik wegfiets valt mijn oog op een V-formatie in de lucht, kraanvogels! Een groepje van 9 exemplaren is me helaas al net voorbij en vliegen stug door naar noordoost, erg gaaf!

Al met al vandaag een mooie dag met een paar fijne 'verjaardagscadeautjes'.

Natte middag op de Sophiapolder

Er waren weer grootste plannen om vandaag weer IJsselmonde te gaan bevogelen. Een blik door het raam en op de Buienradar leerde ons dat dat er helaas niet in zat. Na dus vanochtend niks gedaan te hebben vanmiddag met regenpak aan toch maar op pad gegaan. De Sophiapolder wil met slecht weer nog wel eens wat opleveren in deze tijd dus daar lag mijn bestemming. Het pontje vaart ook weer sinds kort maar omdat het opkomend tij is besluit ik eerst vanaf de dijk een blik te werpen op de polder.

Op het eiland zie ik al snel een flinke groep grutto's rondlopen op het weinig slik wat er nog is. Ik tel minstens 71 exemplaren waartussen ook enkele donkergekleurde exemplaren, IJslandse. Tijdens het scannen van de groep zie ik ook opeens een groepje van zeven kemphanen lopen, leuk! Het water stijgt behoorlijk snel dus ze vliegen af en toe op om naar een droog stuk te vliegen. Zo vliegt er even later ook opeens een klein steltje door m'n beeld, een bontje! Snel fiets ik een stuk naar het zuiden, waar de vogel ook heen vloog, en dan zie ik hem bij een paar kokmeeuwen staan. Het water stijgt echter nog steeds flink en de vogel is dan ook snel verdwenen. Samen met de kemphanen toch weer twee nieuwe voor mijn IJsselmonde-jaarlijst!

Sophiapolder

Verder zie ik vanaf de dijk de eerste lepelaar van het seizoen verkleumen, tientallen scholeksters, een tweede winter pontische meeuw en een drietal pijlstaart tussen de vele andere eenden. Omdat het water inmiddels het hele eiland bedekt heeft besluit ik maar een kijkje te gaan nemen op het eiland. Samen met een andere vrouw ben ik de enige die dat idee heeft vanmiddag en zo loop ik anderhalf uur rond in weer en wind. Dat levert het bekende paartje havik op, een tweetal ijsvogels en leuk is een groepje witte kwikstaarten en waterpiepers met daartussen een rouwkwikstaart. De vogel zit op enige afstand maar laat zich ondanks het weer nog aardig bekijken, fotograferen is een heel ander verhaal en ook niet te doen.

Sophiapolder

 Om half vier worden we weer opgehaald, kletsnat, maar voldaan met toch weer een paar leuke IJsselmonde-soorten!

Stageweek bij Sovon (4-8 maart)

Afgelopen week moest ik een beroepsoriënterende stage doen en waar kan dat beter dan bij Sovon? Gelukkig was dat mogelijk dus de afgelopen week heb ik met Albert de Jong daar meegelopen. Veel op kantoor bezig geweest maar op dinsdag ook een dagje meeuwenringen wezen aflezen met Frank Majoor en Jeroen Nagtegaal.

Onderweg naar huis vanuit Nijmegen zagen we maandag een groep van 67 kraanvogels vanaf de snelweg, erg gaaf! Na vanuit Nijmegen tevergeefs de horizon te hebben afgespeurd hadden we ze op deze superdag toch nog! Dinsdag,toen we onderweg waren vanuit Arnhem naar Barneveld voor ringen, zagen we twee groepjes kraanvogels overkomen, bij elkaar zo'n 60 exemplaren. Later in de middag zagen we nog een groep, van 45 exemplaren.

Bij de vuilnisbelt bij Barneveld werd eerst flink wat brood neergegooid waarna we kaasafval ophaalde in een fabriek vlak bij. Toen we terugkwamen zaten er al een paar meeuwen op het brood maar eerst lazen we wat af op de belt zelf. Later zaten er meer op het brood en bij elkaar konden we ongeveer 15 ringen aflezen. Leuk waren 3 pontische meeuwen, waaronder een geringde uit Litouwen en uit Denemarken. Verder nog twee stormmeeuwen uit Estland, enkele zilvermeeuwen uit Denemarken, Nederland en Duitsland en last but nog least, een Zwitserse geelpootmeeuw.

Brood zonder meeuwen

Brood met meeuwen

De volgende bestemming was Hilversum waar we bij drie vijvers vooral veel kokmeeuwen lokten op de kaas. Omdat Frank hier ook veel geringd heeft waren erg veel geringde vogels aanwezig en bij elkaar lazen we zo'n ... exemplaren af. Een vogel met een versleten ring wisten we te strikken en deze kregen een fraaie nieuwe om z'n poot.

Kokmeeuw

Inmiddels was het weer tijd omrichting Arnhem te gaan waar we vervolgens nog een paar uur langs de Rijn vele kokmeeuwen hebben afgelezen. Dat wordt daar veel gedaan dus de vogels zijn erg tam en het aflezen gaat daardoor vrij makkelijk. Naast veel aldaar geringde kokmeeuwen en stormmeeuwen zien we nog een Finse stormmeeuw en Poolse pontische meeuw. Merk wel op dat een deel van de geringde kokmeeuwen met een Nederlandse ring, om de andere poot een ring hebben uit bijvoorbeeld Polen of Finland, waar Frank dus een kleurring heeft bijgedaan. In een groepje nijlganzen zit nog een geringd exemplaar en een ongeringde geelpootmeeuw met anderhalve poot is ook nog het noemen waard.

Geelpootmeeuw

Poolse pontische meeuw

Kokmeeuwen

Albert had woensdag een bespreking in de Oostvaardersplassen en dat leverde ook nog wat leuke soorten op. Zo zagen we schitterende baltsende brilduikers, een nonnetje, een zingende grote lijster, een geelpootmeeuw en vanaf de Oostvaardersdijk in de verte een zeearend jagen.

Oostvaardersplassen

De rest van de week was ik op kantoor en wat betreft vogels dus niet erg productief. maar daarom niet minder interessant!

Succes in Noord-Limburg!

Na de afgelopen week veel op IJsselmonde te hebben gevogeld en ringen te hebben afgelezen vandaag weer met Herman vd Brand op pad. Om kwart over zes werd ik door hem en Rick Schonewille opgepikt om richting Noord-Limburg te gaan. De eerste bestemming is Munningsbos nabij Posterholt in de hoop op alle vijf de spechten. Voordat we er zijn werpen we eerst nog even een blik in het gebied 'De Banen' bij Nederweert voor casarca's maar die geven helaas niet thuis. Wel zwemt er een flinke groep nonnetjes en toendrarietganzen op de plas.

De Banen

 Bij het Munningsbos uitgestapt horen we vrijwel gelijk enkele goudvinken roep, leuk! We zijn nog niet ver het bos ingelopen als er opeens een zwarte specht aan komt vliegen en vlak bij ons in een dode boom gaat zitten. Hij laat zich schitterend zien maar na een paar roffels vliegt hij weer verder door het bos, wat een geweldig beest! Niet lang hierna horen we nog een tweede vogel roffelen, een schitterend geluid!

Naast de vele roffelende grote bonte spechten en een lachende groene specht duurt het niet lang voordat ook de vierde spechtensoort zich aandient, middelste bonte specht. We zien en horen vooral in een stuk met oude eiken twee exemplaren. Ze laten zich niet erg goed bekijken maar des te goed zitten ze te roepen, fraai!

Als we van deze vogels staan te genieten ziet Rick opeens twee haviken over het bos komen. Ze zijn nog maar net over het bos verdwenen of hij meldt twee rode wouwen recht boven ons hoofd! Ze cirkelen een paar rondjes en glijden dan af naar het noordoosten, geweldig!!

Tijdens het naar boven kijken horen we een kleine bonte specht uit het bos roepen. We lopen op het geluid af maar kunnen zo gauw niks vinden.Een stukje verderop horen we een tweede maar ook deze laat zich niet zien. We lopen dus maar weer terug naar de eerste die zich nu wel erg fraai laat bekijken, wat een mooi beestje!

Kleine bonte specht

Na dit succes lopen we weer terug richting de auto en onderweg zien we de derde middelste bonte specht!
Het Munningsbos wordt door veel vogelaars wel geclassificeerd als het mooiste bos van Nederland, en daar kan ik me met dit resultaat aardig in vinden.

Munningsbos

We rijden hierna door richting Puth waar al enige tijd grauwe gorzen zijn gemeld en de afgelopen tijd ook zingende exemplaren. In Nederland zijn zingende grauwe gorzen tegenwoordig behoorlijk zeldzaam dus reden te meer om een kijkje te nemen. Net buiten Puth zien we al vele kepen, vinken en geelgorzen en even later horen we opeens een grauwe gors zingen, gaaf! Als de vogels op een akker gaan foerageren zien we in totaal zo'n 7 exemplaren van deze fraaie gors, super!

Grauwe gors

Na dit succes gaan we weer richting het noorden, naar de laatste bestemming van vandaag, Venlo. Een parkeerterrein langs de snelweg is hier nog de laatste plek in Nederland waar de ooit zo algemene kuifleeuwerik zit, twee exemplaren om precies te zijn. Na een rondje over het parkeerterrein hebben we het paartje gevonden maar als we ze zien schrikken we toch wel een beetje. De koppen zijn helemaal pikzwart van al die diesel en dergelijke, en het is werkelijk geen gezicht. Als de vogels het dak opgevlogen zijn houden we het ook voor gezien en gaan dik tevreden richting Rotterdam, met al de doelsoorten op zak.

Territorium van de kuifleeuweriken